چنگیز جلیلوند از روز گذشته در بیمارستان خاتم‌الانبیاء(ص) به علت درگیری با کرونا بستری شده و حال عمومی خوبی ندارد و هوشیاری‌اش پایین است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، چندی پیش به مناسبت روز بزرگداشت سلمان فارسی به بهانه حضور آقای دوبله (نقش اسقف) در سریال “سلمان فارسی” داود میرباقری با این هنرمند بزرگ همکلام شدیم. او در بیمارستان بود و دوران نقاهتِ ابتلاش به بیماری کرونا را می‌گذراند. وقتی تلفن را برداشت گفت بیمارستانم و فردا احتمالاً مرخص می‌شوم.

از او پرسیدم استاد! به کرونا مبتلا شدید که به خبرنگار تسنیم گفت: متأسفانه به کرونا مبتلا شدم و ناگهانی هم این اتفاق افتاد. چندی روزی است که در بیمارستان گاندی بستری‌ام و احتمالاً مشکلی نباشد فردا مرخص خواهم شد. با آن صدای خسته و بیمار نگران حالِ دوبله بود و در این گفت‌وگوی کوتاه نگاهی هم به وضعیت معیشت و توجه به هنر دوبله داشت و در جمله‌ای کوتاه، گفت: متأسفانه هیچ نوع حمایتی نمی‌شود و در وضعیت خوبی قرار ندارند. خدا می‌داند که به شکل فقیرانه‌ای است.

متأسفانه روز گذشته به دلیل وخامت حالش دوباره در بیمارستان بستری شده اما این بار در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان خاتم‌الانبیاء؛ به سراغ مسئولین و دست‌اندرکاران این بیمارستان رفتیم تا از آخرین وضعیت این دوبلور و هنرمند پیشکسوت باخبر شویم. متأسفانه حالِ عمومی “آقای دوبله” مناسب نیست، هوشیاری‌اش پایین است و باید برای بازگشت چنگیز جلیلوند به روال طبیعی و عادی‌اش دعا کرد.
چنگیز جلیلوند ۶ آبان ۱۳۱۹ در شیراز به دنیا آمد. جلیلوند فعالیت هنری‌اش را در سال ۱۳۳۶ و با تئاتر به همراه ابوالحسن تهامی آغاز کرد. پس از به جای گذاشتن کارنامه‌ای بی‌نظیر کاری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران مدت ۲۰ سال را در آمریکا به سر برد. اما سرانجام به کشور بازگشت و کار دوبله را از سال ۱۳۷۷ از سر گرفت. وی در چند مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمایی نیز بازی کرده‌ است.

صدای او قابلیت گویندگی به جای شخصیت‌های نقش اول با صلابت و تأثیرگذار سینمایی را فراهم کرده‌ است. جلیلوند در گویندگی‌هایش قابلیت تیپ‌سازی را دارد و می‌تواند صداهای مختلفی به وجود آورد. وی در میان دوبلورها به مرد حنجره طلایی معروف شد. از وی در مقاله‌ای معتبر در سال ۱۳۵۷ به عنوان یک دوبلور نمونه جهانی نام برده شد. او به جای بازیگران مشهور خارجی و داخلی بسیاری گویندگی کرده ‌است. وی با تیپ‌سازی خلاقانه خود گوینده اصلی نقش‌های مارلون براندو (ستایش شده‌ترین بازیگر تاریخ سینما) بود.

مشهورترین گویندگی‌هایش در فیلم‌های سینمایی خارجی به‌جای مارلون براندو، پل نیومن، برت لنکستر، ماکسیمیلیان شل، ریچارد برتون، پیتر اوتول، یول براینر، کلینت ایستوود، دین مارتین و… است و در فیلم‌های سینمایی ایرانی نیز صداهای ماندگاری از او به جای مانده است.